Parmak uçlarından sessizce geçerken mevsimleri,

Mavinin hüzün tonunu sığdırırsın yağmurlarına,

Gözlerinden sinene yol olurken umutların, 

Bahara kavuşursun kışın  son satırında.

Kendimden vazgeçiş sana varıştı kanat çırpışlarım,

Yaradanın  hediyesiydi  didarın,

Suküt eylerdi tüm kelimeleri güleç yüzün,

Akıl nurun sevilmeye doyulmuyor en kıymetlim,

Kalbin kalbime muhabbet tohumudur can özüm, selvi boylum, Emremm.