BÖLÜM 1

Sırtında ki kamburunu görenler rahatsız edici bakışlarıyla çocuğu inceliyordu.

Bazıları acıyor,bazıları ise dik bakışlarıyla onu inceliyordu.

Genç çocuk ise kamburunun yüzünden bakışları göremiyordu.

Kafasını kaldırdı ve bir kızla göz göze geldi.

Ardından umutsuzca gözlerini yere dikti.

Çünkü,kızın gözlerinde çaresizliği görmüştü.

Görevli öğretmen öğrencileri sınıflarına soktuktan sonra gururu yanına alarak;

-"Bu Gurur bu sene bizimle olacak." demişti.

Herkez onu merak ediyordu.

Sınıfta küçük bir homurdanma başlamışdı.

-"Çocuklar gururun küçük bir sorunu var."

-"Bu yüzden ona dikkat etmeliyiz ve ona daha hassaz davranmalıyız." diye öğütlemişti hocamız.

Gurur utangaç tavırlarıyla yanıma oturmuşdu.

Hoca bana doğru bakarak;

-"O artık senin en iyi dostun onu her daim koru ve yanında ol." demişti.

Yanıma doğru yaklaştığında henüz onu tanımıyordum.

Aslında tanımak istediğimdende emin değildim.

O herkez gibi sağlıklı değildi.

Öğretmenim bana çok büyük sorumluluk yüklemişti.

Sessiz sakin ama asebi biriydim.

Çok çalışkan bir öğrenci değildim,aksine tam tersine çok tembeldim.

İlk günü hatırlıyorum da hiç konuşmamıştık.

O ismi gibi çok gururlu bir çocuktu.

Son ders bittikten sonra sınıfın boşalmasını bekledi.

Ardından kapıya doğru yöneldi.

Ben ise hemen arkasından çıktım.

-"Heyyy ! Beklesene beraber gidelim." dedim.

Nezaketen teşekkür edip.

-"Ben kendim giderim." dedi.

-"Hocanın sölediğini duymadın heralde ?"

-"Bundan sonra sen bana emanetsin."

Usulca koluna girdim.

-"Buna gerek yok !" dedi.

Bende "-Peki nasıl istersen." dedim.

Merdivenlerden indik ve servisine kadar götürdüm.

O gün öle bitmişti.

Ertesi gün onu merdivenlerde yakaladım.

Okula her zaman geç kalırdım.

-"Gurur dur ! Yardım edeyim." dedim

Gurur: "Yardım etmek istiyorsan devamlı bana yardım teklifi etme." dedi.

İçimden ona sinirlenmiştim.Ne halin varsa gör diyecektim ki,

Kendimi onun yerine koydum.Bu ilginin onu rahatsız edebilceğini düşündüm.

Merdivenleri hızlıca çıktım ve kapıyı çaldım.

Öğretmen:-"Yinemi geç kaldın haylaz herif." dedi.

Bende:-"Hayır hocam Gururu bekledim." dedim.

Tam arkamdan Gurur sınıfa girdi.

-"Peki tamam oturun yerinize" dedi hoca.

Gurur bana doğru dönüp "-Asıl yardıma ihtiyacı olan sensin." dedi.

-"Hadi lan ordan." dedim.

İlk kez o gün gülümsemişti.

Tenefüzlerde kantine gitmesi her zaman sorun oluyordu.

Sorunu geçtim derslere yetişemiyorduk.

İlk başlarda bana ne istediğini söylüyordu.

Bende kantine inip istediklerini getiriyordum.

Ama o asosyal biriydi.

Bende onun en azından okulda sosyal olmasını istiyordum.

Bir gün okul çıkışı hocayı yakalayıp.

-"Hocam sınıfa kantin kurmak istiyorum." dedim.

Hoca da :"-Ne saçmalıyorsun sen" dedi.

Bende -"Hocam çok ciddiyim Gurur için kantin kurmak istiyorum." dedim.

Olayları ve düşüncemi hocaya anlattım.

Hoca da bu konuda düşünmem lazım dedi.

Ertesi gün okula erken gedip hocayı kapıda bekledim.

"-Ne yapıyorsun burda bu saatte ?" dedi hoca.

Bende -"Sizi bekliyorum hocam." dedim.

"Nedenini biliyorsunuz. "dedim.

Kafasını salladı.Aklım da bir şeyler var ilgilenicem dedi.

O gün öle geçti.

Dersin sonunda hoca beni çağırdı.

-"Müdürle konuştum sınıfı kantinin hemen yanındaki dersliğe taşıyacağız."

İnanılmaz sevinmiştim.

Koşarak Gururun yanına gittim.

-"Dostum artık merdivenler yok,kantin işini de hallettim." dedim.

Gururda:-"Ne kantini,ne merdiveni ?" dedi.

"Sınıfı kantinin yanındaki dersliğe taşıyacağız."dedim. 

(Yüzüme bakarak)-"Neden bunu yapıyorsun?" diye sordu.

Bende yapıcam tabi oğlum sen benim dostumsun dedim.

Böle bir ilgiye alışkın değildi.

Daha önceki okullarda hep dışlandığını,alay konusu olduğunu anlattı.

Bende: "-Burası daha önceki okulların gibi değil."

-"Ben burda oldukça seninle kimse alay edemez." dedim.