Arafta

Yüzüne günahın gölgesi vurmuş: simsiyah

Metanetini kaybetmişsin 

Aşka dair ümidin de kalmamış hem

Hem yenilmişsin pehlivan, hem de güreşe doymamış

.

Ah be İskender, büyüksün de

Ardında bir bıçakla ardında bir Brütüs

.

Uykusuz onca gece sade bir şiir doğurmuş

Kucağından ninnilerle düşürüvermişsin onu da

Eline de hiçbir iş yakışmazmış ki zaten

Kahreyleme kendini o yüzden, yırtma perdelerini

.

Dün rüyanda neler gördün Yadigar

Kahinlerin iki eli kanda mıdır ki neden

Geliverip müjde vermezler o diyarlardan

.

Metanetini yitirme

Ardındakilerden kurtul

Avutma kendini ninnilerle 

Yadigar, müjdeni...