Zaman durmadan ilerliyor.

Her bir saniyesi bile değerli,

Anılarını bırakıyorsun geçmişinde.

Sarılıyorsun geleceğine sıkıca,

Hatırlandıkça çoğalıyor şahitler,

Bazen gözyaşı ile bazen gülümseme ile beraber...

Mutluluğunu küçücük bir fotoğraf karesine sığdırıyorsun.

Herkes gitse de herşey bitse de 

O kare kalıyor seninle.

Sana hep fısıldıyor usulca;

Buradaki gibi Mutlu olabilirsin.

"Yeter ki vazgeçme"

Ve seni karanlığa yönlendiriyor.

Düşünüp karar verebilmen adına...

Bir de bakmışsın aydınlanıyor her yer.

Rengarenk balonlar çıkıyor önüne, 

Her bir renk bir duyguyu temsil ediyor,

Ama buna sen karar veriyorsun.

Tıpkı hayat gibi hayatta ki seçenekler gibi...

Kimsen olmasa bile içindeki sese kulak veriyorsun.

Biliyorsun çünkü o sana doğruyu söylüyor.

Bazen kendine bile güvenemiyorsun.

Sadece Allah'a sığınıyorsun.

Ondan başka gidecek kapı bulamıyorsun ki ve geçiriyorsun içinden her bir harfi kalbini titretircesine;

"Ya Baki Entel Baki"