söylesene sevgili yalnızlık neydi?

hiç tanımadığın birine sıkıca bağlanmakmı yoksa seni üzenleri üzmek mi neydi söylesene ben anlatıyım yalnızlık; uzaktan izlemek ve delicesine sevmek ve için yana yana gecenin saatinde uyanıp onun resmini izlemek gibi bir şey söylesene seni nasıl sevmişim ben seni hiç kimse benim gibi sevemez ben seni mavinin tonu; gökyüzü gibi sevdim ben seni sarı bir güneş gibi sevdim şimdi gene yalnızım ışıklar kapalı ve ben sisli bir yağmurlu sokak aralığından bunları yazıyorum ben seni beyaz gibi saf bir rüyaların arasından zihnine yerleşen bir meleğim ve seni gözlüyor senle yatıp senle uyanıyorum sen yoksun; üşüyor ve ıslanıyorum

sen görmüyor ve bilmiyorsun; ölüyor ve yalnızlaşıyorum...    

iyi geceler....