Devran – ı Cihanda Fatihimsin sen benim
Gönlümde ki Fermanda yazılıdır Fethin
İstanbul-u diyarda Ayasofya’msın benim
İki Rekât Namazı Çok mu görür yüreğin.

Gönlüm Kerkük gibi yetim kalmış yokluğunda
Bir tebessüm etsen de dayansam Viyana ya
Âşıklar diyarında Malazgirt oldun bana
Seninle çıktım inan var olma savaşına.

Yokluğun Süleyman ŞAH sız Osmanlı’yı andırır
Varlığın mukimliktir Dünyayı Cihanda bana
Güneş nasıl ki dünyayı aydınlatır
Yokluğun büsbütün matemdir bana.

Bir adım atsan bana on arşın gelirim
Bir dönüp baksan bana dünyamı nakşederim
Sen bana kızıl elma ben sana bilmem ki neyim
Manevi âlemlerde bir sebep ol da ruhumu haşreyleyim.

Afitap-ı cemalim bildim seni cihanda
Kızıl elmam diyerek düştüm bitmez yollara
Ben sana Osmanlı’yım sen bana Osman
Sensiz kurulmaz diyor İmparatorluk bu yetim havsalam

Türkiye ile Osmanlı arasında kalmış biriyim
Güç ver de izinde Şeriata yürüyeyim
Al kanlarla boyanmış bir sancak ol sen bana
O eşsiz simanı bir temaşa edeyim.

Ben seninle ahrâr olmuşum cihanda
Âcizane bir köle iken
Uğrunda Alemdar olmak düşsün bana
Acıtmaz o zaman bir büyük diken.

Yeryüzü denilen beşikte sallanmaktayım
Sen salla beşiğimi de ahret uykusuna dalayım
Ey benim gül yüzlü Peygamberim bak seni anmaktayım
Ben İstanbul sen Fatih ol bana hemen teslim olayım.

Halid bin Velid gibi sancağını alayım
Şeriatı dünyaya çivi gibi çakayım
Gücü yetmez kimsenin Allah ile olunca
Senin gösterdiğin yol ile yaratana varayım.

Ahmet’in Mehmet’in ismiyle girmeyeyim haneye
Dilimde Bismillah ile yürüyeyim cenklere
Nefsimi yenmenin yolu madem sendedir sende
Gel bana yar ol ki zırhımı kuşanayım.

Ey benim Peygamberim
Gel de virane gönlüm payitaht ola
Ey benim gül yüzlü Muhammed’im
İslam’ın sancağını dikelim burca.

Âlem-i Beşeriye de toprağımsın sen benim
Rahmetle yeryüzüne canlar bağışlayan
Gök denilen âlemde güneşimsin sen benim
Bulunmaz şefkatiyle bir canlıyı yakmayan.

Geçti ömrün yarısı bak vardım ben menzile
Sevdanı aş yapmışım gönlümde ki âleme
Aslı Fatma bozguncudur bozup ta gittiler benim gibi beşeri
Sen gel de haşreyleyim şu kalpazan cesedi.

Cesette ne kelime hayvanım hayvan
Sabah otlamaya çıkarım akşam uyumaya kalkarım
Gel de giydir üstüme teninden bir kaftan
Cehennem ateşini lokma diye yutayım.

Serkan ÇILDIROĞLU