Monolog

Aşk, sevgi, mutluluk..

Neden üzülüyorsun ki?

Gerçeklere mi? Yoksa gerçekleşmeyen hayallere mi?

Duygularımın anahtarı düşlerinde gizli,

Gülen yüzün bir sebebi var,

Içimdeki minik beni hayatta tutan

Kalbimin sonsuz derinliği..

Masallarım son buluyor,

Gerçekleri yaşamak zorunda olduğu bir çıkmaz

Suç işleyip girdiğin bir yer değil hapis,

Hayallerini de gizlediğin bir kapan.

Artık hayalleri sadece şiirlerime..

Artık hayalleri sadece kendime..

Hayat devam ediyor işte..