Yazacaklarım mutluluk, umut dolu olsun isterdim fakat bildiğiniz üzere bu zamanlarda mümkün değil.Geleceğe dair güzel dileklerle dolu bir yazı bırakamıyorum buraya inanın çok isterdim.Bende geçtiğimiz günlerde yaşanılan o acı olaydan bahsedeceğim sizlere.Birçoğunuz gibi kınadığım lanetlediğim ve hatta kendime hakim olamayıp bela okuduğum o yüreklerimize derin bir acı bırakan olay.28 Haziran 2016 yer Atatürk Havalimanı İstanbul'da yine bir patlama yine yüreklerimiz paramparça. Bu konuda çokça yazı okudunuz belkide evet çokça yazıldı çizildi lanetlendi. Elimizden daha fazla ne gelebilir ki? En acısı da bu belki de. Bende yazacağım daha doğrusu belki de sadece öfkemi buraya kusup kendi köşeme çekileceğim. Başka ne gelir ki elimden? Gücüm yeter mi zalimlere? Artık lanetlemek istemiyorum. Artık bitsin istiyorum. Burada ihmal olup olmadığını tartışmaycağım bunları düşünemeyecek kadar acı doluyum artık. Sadece ülkemde olanlardan dolayı değil.Tüm dünyada var olan savaş artık midemi bulandırıyor. Düşündükçe aklımda soru işaretleri çoğalıyor ve bu zihniyeti asla anlayamıyorum.Bu dünyada insan hayatından daha önemli ne olabilir? Cevap bulamıyorum. İnsanların bu kini, öfkesi niye? Dökülen kanlar yok olan canlar sizin hangi amacınızdan,pislik hırslarınızdan daha değerli? Bir insan nasıl olurda başka bir insanın hayatını elinden alabilecek kadar insanlığından çıkabilir? Kendi içimde asla cevabını bulamadığım bunlar gibi birçok soru daha… Sizler o kadar zavallısınız ki belki de hiçbir zaman sevgi duygusu içinizde olmadı. Hiç bir zaman o iğrenç amacınız her neyse gerçekleşmeyecek. Siz sadece kininizin, nefretinizin içinde boğulmaya devam edin. Tüm zalimler sadece lanetlenerek anılırlar.