Hep gözüme takılan o sokaktan yine geçtim

Karşımda başını önüne eğmiş bir kadın.

Saçları,yüzünü öyle bir kapatmış ki; Gözlerindeki güzellik

mehtaplı gecelerde bile bu kadar güzel aydınlanmaz.

Ve

Başını hafifçe yukarı kaldırdı kadın:

Gözleri adeta gözlerimde mühürlenmiş gibiydi.

Ardından

Mahzun bakışları öldürüyordu beni.

Eğer canını acıtırsam,

bir damla göz yaşında bile boğulmaya hazırdım.

Sonra adım adım bir gölge kapladı üzerimi,

Ve o bir kadın,

küçük ve narin adımlarıyla tam bir hanımefendi

.Yürüyüşlerinin adımlarında kaybolmak geliyor insanın.

Yavaşça yanıma yaklaştı kadın :

Sessizce buruk acılı olan dudaklarından ismini fısıldadı:

''Alya''

Aman Allah'ım, bana yaklaşması bile adeta ömre bedeldi.

Ve kadın dedi ki:

''Her zaman beynimin içinde yaşattığım o erkek sensin.

Sensin beni bu hayattan çekip alacak,

sensin bana bu hayatta aşk ufuklarının hazinlerinden kurtaracak adam...''

Ve sözüne devam edemeyen kadın sustu ve başını öne eğdi,

yere bakan o gözlerden gözlerime öyle bir yansıma oldu ki,

Ve bu kadına sarılmak geldi içimden.

Kadın,rüzgarın etkisiyle uzun saçlarını geriye atarken

teninden şaheser bir aşk kokusu yayıldı ki,

o kokunun etkisiyle dün akşam geçmiş olduğum bu yerden

o kadının yine bir hayal olduğunu çoktan anlamıştım.

Ve her zaman geçtiğim bu sokaktan devamlı geçmek istedim.

Çünkü o kadının bırakmış olduğu bir çiçek vardı burada 

gözlerinin rengine benzeyen hülyalı, menekşe gözleri.

Sevgiden hep arta kalan bu çiçekli menekşe gözleriydi

 beni kendisine bağlayan.

Ve kadına çoktan elveda.