Yürek yandı... Bir sessizlik.

Kalp ağladı...

Feryat fügan olacağına,

Yine vahşet sesizliği.

Atılan füzeler, bombalar mermiler...

Bu insanlığın suçu ne?

Vicdan kan ağlıyor...

Beyin bulanıyor,

Duramıyorum daralıyorum,

Elinden bişey gelmeyecek kadar,

Üç küçük çocuk annesi aciz ben,

Çığlık çığlığayım insanlığa.

Dur diyen yok mu ya!

Bu düzen hep böyle mi gidecek?

Haksızlık güçsüze mi söküyor hep.

Güçlüye diller lâl mı oluyo?

Nedir anlamadım ki?

Tutturulan türküyü dinleyemedim ki!

Başım kalabalık çünkü,

Duyduğum kadarına bile dayanamadı,

Bu yürek vefasızca olanları öğrense,

Ne yapar bilemedim şimdi...

Bu düzeni bozmaya mucize gerek MUCİZE...