Öyle birşey ki bu nasıl anlatsam.
Böyle onunla konuşmak için saçmalarsın.
Sesini duymak için bahaneler üretirsin.
Hatta sesini kaydedersin defalarca dinlersin..
Onunla ilgilidir her planın...
O gelsin; şunu yapalım, şuraya gidelimler ağzından hiç düşmez.
Onunla o kadar mutlu olursun, kimsenin hissettiremediği bir mutluluktur.
Yüzünde sebepsiz bir tebessüm daima..
O seninle konuşmayınca kendi kendine triplere girersin.
Hele görüpde yazmıyorsa o telefonu öyle bir atarsın ki ..
Hani yanından ayırmadığın o telefonun  var ya..
Şimdi gözünün önünde olmaz .
Ona o kadar kızarsın ki...
Hatta ben bir daha yazmıcam, geç atıcam demelere başlarsın.
Sonra bir ses.
Ondan mesaj var!
Hoppp anında cevap ve yüzünde yine tebbessüm :)
Kırgınlıklar,kızgınlıklar hepsi kaybolur anında .
Çünkü o kadar değer veriyorsun  ki.
Dayanamıyorsun ona..