cam gözlü çocuk

En sevdiği oyunu oynarken kirlenmişti

giydiği en beyaz giysi cam gözlü çocuğun.

En yorgun adımlarını atarkerken parçalanmaştı

sahip olduğu en cicili papuçları.

En acemi cümleleri kurarken kırılmıştı

en sevdiği , beğendiği kalemi..

Vazgeçmiş miydi oynamaktan ,koşmaktan, yazmaktan?

Düşündü çoçuk kalbini emanet ederken
kirlenen giysileri, parçalanmış papuçları ,kırılmış kalemleri.

Sonra uzattı tek ve kırılgan o nadide eseri

uzattı biricik yüreğini tüm kıymet verdiklerine.
Vazgeçmemişti ,vezgeçmeyecekti, vazgeçemezdi..