Boynu bükük ayrılır bu kalbim
Hangi kapıyı çalsa
Bilmem neden yetmez sevgim
Yalnızlık bir yakamı bıraksa
Hoş kelam etse de dillerim
Yetmez ömrümüz kısa
Ben hep adını söylerim
İnanmaz cümle alem duysa

Sevda da yorar insanı
Durmadan peşinden koşturur
Düşünmez geride kalanı
Dayanmaz yürek elbet yorulur
İstesen de alamazsın zamanı
Gözlerdeki yaşlar er geç durulur
Silip atamazsın söylenen yalanı

Duvarlarda asılı hayal tablosu
Gerçekler bir o kadar yerlerde
Sürekli yanlış nerede sorusu
Her sabah durur perdelerde
Ve bu hayat bir yalnızlık balosu
Alıp götürür esen yellerde