Gökte; parcalanmış bir kaç bulutun ardından, yalancı ışığıyla etrafı aydınlatan bir ay, belli belirsiz parlamaya çalışan bir tutam yıldız... Havada; öfkeden çılgına dönmüş bir esinti, düş kırıntılarının ardında bıraktığı göz yaşı kıvamında bir nem hissi... Yerde; hiç bir haritada yer almaya gücü olmayan viran bir şehir, her köşe başında huzurun dilencilik yaptığı, dallarında yaprak yerine hüznü yeşerten ağaçların bulunduğu, ışığın bile müebbete mahkum bıraktığı karanlık sokaklar... İçeride; tek bir göz kapağına mandallanmış göz yaşları, kuytu köşelere saklanmış titrek bir kaç kelime, gün yüzüne çıkması yasaklamış bir kaç duygu ve her suskunlukta çığlık atan düşünceler...