Habersizce yaşadın benden

Yani dedikoduyla duydum ama

Ben hiç cesaretlenip söyleyemedim

Senden her defasında bir ders çıkardım

Ama seni asla seni aklımdan, kalbimden çıkaramadım

Rezil oldum herkese

Arkadaşlarıma, aileme yeri geldi kendime

Hem en çok seni sevdiğimde mutlu oluyorum

Hem de en çok senden aldığım yaralardan acıyorum

Sevmekten çok ıstırap benimki

Ya da önemsiz birkaç satır senin için

Bugün tam 3 sene oldu

Sen benden haberli habersiz yaşarken

Ben seni ilk sevmeye başladığım günü de deviriyorum

Ağladığımda elimden tutanlar bile yoruldu

Ben nasıl yorulmayayım ki bu sevdadan

Sen görüp de görmezlikten gelirken

Ben nasıl da sahiplenmişim seni

Bugün tam 3 sene oldu

Ben bu gece yine duvarlara bakarak uykuya dalacağım

Sen hep aklımın baş köşesinde

Sen bugünün önemini bilmezken

Ben en ağır bedeli ödeteceğim

Çocukça gelebilir sana

Ama işte

Ben öyle kalbimdekini yaşamadan atamıyorum

Aşksa aşk be arkadaş

Ben kanarken o gülüyorsa

Ben ağlarken o en büyük mutluluklarını yaşıyorsa

İşte ben bi bunu anlamıyorum

Şimdi sen söyle,

Ben bu sevdayı bıraksam

O beni bırakır mı ki

Şimdi sen söyle

Ben yaralarımı bu gece son kez kanatsam

Arkadan beni toplayan başka biri bulunur mu ki...

*Bu şiiri yazabileceğim kadar bana hayatını anlatan, güvenen bi' arkadaşım var ona sonsuz teşekkürler ediyorum*