İstanbul

Bir ressamın şaheseri olamazsın sen,

Bin ressam birleşse, çizemez seni,

Bu dünyadan bir ırktan olamazsın sen,

Sanırsam cennetten, sürdüler seni.

Gözlerin kaybolan yıllarıma bir umut,

Bakışların beni benden, ettiler beni,

Kim demiş kıymeti vardır canın,

Başka ne isterim ben, Seninle toprağa ekseler beni.

Geceler sanma ki karanlık, uykusuz,

Senli düşünceler sardı her yeri,

Gel, gidelim asırlar öncesine bavulsuz,

Görenler, İstanbul sansınlar seni.