Söze itaat eden yollar vardı bir zamanlar

Huzur ve hüzne aynı anda şükreden kadınlar…

Mahallenin varoş yanıydı

Âşık olabilen erkekler

Yüreklerinde güvercin sürüsü konaklardı

Hayalden öteye varamayan…

Ve aşk-ı aşikâr haller vardı

Bahtiyarlardı.

Dizleri sökülmüş çocuklarımız vardı

Mahallenin seyirlik karları ve gezmelik baharları

Daimi yağmurlu bir pencere misaliydi

Yolların kaderi, henüz yazılmamış gibiydi

Hepsi Allah’a itaat ederdi…

İşte bizim mahallemiz de bir zamanlar böyleydi.