Özlüyorum seni tek göz ağrım,

Yatağın diğer tarafını sıcak tutmak için çabalıyorum her gece

Sırf yokluğun, gitmişliğin belli olmasın diyedir belki.

Kalbimin acılarını, ümitsizliğini kırmak için bir bahanedir sanırım.

Yine sensizim bu gerçek

Takvim yaprakları hızla artıyor sana bakmadan, sarılamadan geçen günlerle

Oysa hergün karşımda oturup da yudumladığın bir fincan çaya ne kadar da hasretim.

Koyu sohbetlere tutuştuğumuzu hatırlıyorum da; ne güzeldi o günler.

Seni sevebiliyor, sarılabiliyor, öpüp koklayabiliyordum şimdiden farklı.

Ucu açık iki kelimeyi kulağına fısıldıyordum mutlu uyandığımız her sabah.

"Seni seviyorum..."

Hani bana hep derdin ya zaman ilaçtır diye

Anlamsız geliyor bana o cümle.

Herşey daha kötüye gidiyor unutamadığım.

Belki de sırf sen yoksun diye

Belki kalbim hasret kalmıştır sana,

Aşkına, gülüşüne, dudaklarına, tenine...

Lütfen bana elvedalarla selam verme

Hayatımın amacı, uçsuz bucaksız çölüm...

Bu kalp seni unutamadı ki dön geri.

Belki beni sevmeyeceksin bir daha

Belki herşey aynı olmayacak gitmişliğinden ötürü

Ama daha fazla ısıtamadığım yatağı tekrar ısıt.

Üşümeye başladım, korkuyorum,

Ölmekten değil de,

Belki seni sonsuza kadar kaybetmekten.

Göz yaşım, hayatım...