Sahi neden bu şehre gelmiştik biz baba?

Neden memleketimizi bırakıp buralara yelken açmıştık?

Evet baba, ekmek parasıydı derdimiz

Ekmeğimizi bu yoldan kazanmaktı senin kaderin

Günler seni beklemekle geçiyordu baba

Akşama kadar seni bekliyorduk

Yerin altından çıkıp geleceksin diye yanımıza

Ben büyümüştüm baba, ama kardeşlerim daha küçüktü

Papatyaların yakasına takacaktın beni

Böyle söz vermiştin bana

Hep yanımızda olacaktın, beraber kalacaktık buralarda

Şimdi sözlerin ve o cansız bedenin yerin altında baba

Kim bilebilir o kömürlerin arasında neler olduğunu?

Kimler anlayabilir bir babanın çocuklarını düşünürkenki çırpınışlarını?

Boşuna olan haykırışlarını, acılı sancılarını

Benim, annemin ve kardeşlerimin

Kim bilebilir acılarımızı, kalp ağrılarımızı ve figanlarımızı

Her yanım yas dolu artık baba

Sen ve senin gibi uçup giden babalarla dolu mezarlıklar

Hepsinin başında ağlayan küçük çocuklar

Geride kalan boş bakışlar ve kayıp hayatlar…