Hüzün ki

Mavi bir boşlukta dolanan

Yekpare bir destandır

Çırpınmanın lüzumu yok

Hüzün bana kardeş

Hüzün bana candır

Hüzün dediğin meret

Vicdanımı titreten alevin verdiği keder

Veda yağmurlarını dayanılmaz hale getirirken

Beni karşı konulamaz acıların girdabından kurtardı.

And olsun

-Her ne kadar saçlarıma kireçli gülüşünü bıraksa da-

Hüznün verdiği elemi reddetmeyeceğim

Adım isyandır benim

Çağlar boyu çıkmamıştır sesim

Kahpe bir kışın ardından hüzündür son isteğim.