Melankoliğiz diye korkmayın

Biz diyorum azınlıkta çoğuluz..

Kalemi kılıca dönüştürmekten çekinmeyeniz

Belki de sadece kelimelerle değişik oyunları seveniz

Yoksa sizin grileştiğiniz on saniyeden farksız içimiz

Siz diyorum, biz diye başladık kızmayın

Ard arda dinleyerek başka boyutlara geçtiğiniz şarkıyı düşünün

Ya da

Baktıkça içinde kaybolduğunuz tabloyu

Peki onu yazarken ya da çizerken ne hissettiler dersiniz?

Evet, ben de çok düşünmemiştim haklısınız...

Ama, aslında çıkış noktalarımız hep benzer

Yansıtma biçimimiz farklı

Siz belki ağlıyorsunuz

Ben kaleme sarılıyorum

O da fırçaya...

Özetle sizden biraz anlayış diliyoruz

Af edersiniz siz dedim...

Ama konuyu biliyorsunuz