Yalnız ~ Şiir

Soğuktu.

Burnu kıpkırmızıydı,

Ağlayarak yürüyordu,

Dar bir sokakta.

Sarıldı,

Kendine.

Sarılacak kimsesi yoktu,

Sıkıca sarıldı,

Kendine.

Daha da kapadı hırkasının önünü,

Yoktu,

Omzuna yatıp ağlayabileceği biri.

Yoktu işte.

Ağlatacak çoktu oysa ki.

Bir damla aktı gözünden,

Sonra bir tane daha…

Üzgündü,

Çok üzgün.

Yalnızlığın getirdiği soğukla titredi.

Sonra daha da sıkı sarıldı,

Kendine.