Bazen sadece durur ve etrafı seyrederiz.Çevremizde fırtınalar koparken biz durup,sağır olur,kör olur izleriz.Bazense bizler yaratırız fırtınaları esip gürleriz tabiri caizse,herkese,herşeye köpürürüz adeta ve nedense sessizce izlediklerimizden daha normal görür ve daha çabuk unuturuz bu anları..

Bazen yapayalnızızdır kalabalıklar içinde,bazen ise çok kalabalığızdır yalnızken bile...İçimizde binlerce ses ve düşünce konuşur ve kendimizi dinleyemeyiz,Bazen ise tek yaptığımız kendimizi dinlemektir işte.ve bu öyle uzun surer ki bazen sonu gelmez,delilik sınırına yaklaştır bizi.İstesekte çıkamaz oluruz,İsteselerde çıkaramazlar belkide...

Bazılarımız en kötü hastalıklara rağmen hastalığı kabul etmezken,bazılarımız daima hastadır mesela.Kimi sevmek nedir bilmez ot gibi yaşarken belki.Bazılarımız ölümüne sevebilir her defasında..

Bazen bir erkek erkekliğin yüz karası çıkıp korkak çıkarken,Bir kadın başı dik cesaretle savunur yaşadıklarını....

Bazen hiç ummadığımız insanlar varken yanımızda,Çoğu kez kendimizden çok inandıklarımızdır çekip giden,yarı yolda bırakan,belki en ihtiyacımız olduğu anlarda hemde...

Bazen aptallıklarımızn kurbanı oluruz.Bir anlık boşluğun,gafletin,dalgınlığın ceremesini çekeriz hayat boyu..Bazense o bir anlık cesarettir bizi mutluluğa götüren....

Bazen sayfalarca yazarken,Bazen böyle tıkanırız işte.......

Aklımıza binlerce bazen,belki,keşke gelir.....

Canımız yanar...........

Ve Bazenler boğazımızda kalıverir.................................