Benim tek istediğim sorunsuz bir yaşam. Sınırsız bir özgürlük. Kısıtlamaların olmadığı pembe bir dünya. Düşmanların olmadığı ya da olsa da benim onları altettiğim, dostlarla sarmaş dolaş bir ütopya.

Beklentilerimin karşılandığı ve topluma hesap verilecek değerlerin olmadığı.

Sonra, kolay bir ölüm.

Basitçe. Uykuda.

Ben hiç hissetmeden, bir anda.

Kimse üzülmesin ama herkes üzülsün aslında.

Ardından kabir.

Sorgusuzca yattığım, korkmadan.

Ve ardından sonsuzluk…

Cennetim.

Hesapsız gidilen bir yol.

Benim hayalim bu.

Kiminki benimkiyle aynı değilki?

Kimse diyemez ‘ben sorgulanmak istiyorum’ diye.

Tüm insanlığın ortak hayalidir bu ütopya.

Hatta tek ortak hayalimizdir biz insanların.