Sen uzaklardan gelen

Ve yüreğimde miraç eden

Nefreti öfkeyi bertaraf eden sen

Hüznümü alıp diyar diyar götüren

Sözlerimi devrana sertaç eden sen

O ılık rüzgarla dostane yetinen ben

Seninle olası ben 

Benim varolabilmem sadece sen

Sen gözlerimde kenetlenen

Bilmecemde ilk aklıma gelen

Yetindigim ekmeğimde dillenen

Varlığınla keyifliyim ben

Sözün asaleti misalisin sen

Gecedeki düşümdeki dalışsın hey sen

Ağlayan mevsimler gibi molalar  veren

Düşen yaprakları topladığım yalnız sen

Sabır ile yoğrulan ellerimde sen

Kabuk giyer tomurcuğunda ten

Bir söylenen bir gizlenen sadece sen

Sabahımda akşamımda hep sen hep sen