Ey güzel kardeşim, bremin;

Biz kimiz? Kinem?

Bremin nedir bu hırs kin, kan bürümüş gözümüzü. Neden nefret eder olduk biz birbirimizden? Biz bu toprakların insanı olmaktan ziyade biz bu toprakların kan kardeşiyiz. Anamız babamız bir bizim. Anamız anadolu babamiz mezopotamya. En güzel günlerimizi birlikte yaşadık en kötü günlerimizide birbirimizde yaşadık. Yeri geldi birlikte üzüldük, güldük yeri geldi şehit verdik, yeri geldi gelin... Omuz omuza kurduk biz bu vatanı. Ekmeğimizi paylaştık. Bremin nedir bu hırs kin?

Aynı ezan okundu kulağımıza, ayni isimleri paylaştık. Yeri geldi Türk kızı Berfin oldu Beriwan oldu yeri geldi Kürt oğlu Mehmet oldu Oğuz oldu.

Anadolu toprakları bize yeter. Biz birbirmize yeteriz. Biz ki yedi düvele kafa tuttuk, omuz omuza yüz binlerce şehit verdik be kardeşim. Aynı anadan aynı babadan geldik biz. Anamiz anadolu babamız mezopotamyadır bizim.

Biz en güzel kardeşleriz. Bırakalım kini nefreti. Sarılalım sımsıkı.

Bu güzel ezgi gibi.