Herkes hakettiğini yaşar derlermiş gerçekten bunlarımı hakettik gerçekten hakettiklerimizi mi yaşıyoruz ben buna inanmıyorum çoğunuzda benim gibi inanmıyorsunuzdur buna eminim.. Yaşamamız gereken bunlar değil, yaşamamız gereken hayat gerçekten bu kadar acımasız değil. Yaşanması gereken hayatlar var ama nedense o hayatlar da biz yokuz bize dair bir iz yok. Ama başkalarının yaşamaması gereken hayatlarda biz vardık,bize dair izler var.. Kimse bıraktığı izleri düşünmüyor sadece yaşandı ve bitti diyorlar.. Bu cümle bu kadar basit değil bıraktığınız izler var, kanattığınız yaralar var hala dolmasını beklediğimiz yerler var. Kimse düşünmüyor bunları gerçekten insanlar mı çok basit yoksa düşüncelerimi çok basit bazen anlam veremiyoruz çoğumuz.. Kolayca güveniyoruz herkesi kendimiz gibi sanıyoruz.. Oysa dışarısı kötü, dışarısı çıkılacak gibi değil..Korkulur mu insanlardan demeyin evet korkulur insanların düşüncelerinden korkun, insanların ağzından korkun onlar başta siz olmak üzere çevrenizdekileri de bitirir sizi de öldürür..  İnsan insanı düşündükleriyle vurur, konuştuklarıyla öldürür derim her zaman ve bu sözün üstüne milyonlarca kez öldüm hiç beklenmedik insanlar, hiç beklenmedik düşünceler ve hiç beklenmedik konuşmalar ve insan bu durum karşısında sadece yok olmak istiyor ,bazen zamanı geri almak, bazen yaşanmamış olarak saymak istiyor fakat bu mümkün değil insan beyni genellikle yaşanmış olan güzellikleri değil her zaman yaşanmış olan kötülükleri hatırlatıyor.. Soğuk havalar da bile yüzüne daha bir fazla vuruyor bunlar.. Çünkü insanlar hiç bir insanın ardından bana bu iyiliği yapmıştı diye değil de bana bu kötülüğü yapmıştı diye hatırlanıyor..