İnsan uzun yaşar,

         uzun düşünür,

         uzun sever,

Ya da severken

kimimizin gölgesi kısa kalır diğerinden...

Güneş kimine tepeden bakar,

Kimine tepenin ardındadır.

İnsan uzun koşar,

         uzun nefes alır,

         uzun ağlar,

Kimi uzlaşamaz

kimimiz ise kısaca susar...

Uzun bir hayat yaşayıp,

Kestirmeden sevme beni !

Yağmur gibi arındır beni

Rüzgar gibi okşa tenimi

Kar gibi narin ol

Kırma üzme kendini

Çünkü,

Yalnızca kendin olmak uzunluk felsefesidir hayatın!