Benim Mahkemem

Aşk cellatlarıyla

Aynı sofrada isyana tutunmuş

Bilmem kaç bardak gözyaşı yutmuş inadımızla

Yürüyoruz esir şehrin sokaklarında

Siyahından yoksun bir gece!

Kim bilir şimdi hangi yürek

Acısıyla gecenin siyahına boyandı

Hangi şiir gecenin canını aldı da

Gökyüzü böylesine ağlamaklı

Her yağmur tanesi yakarak gönlünümüzü

Düşüyor sayfalara ıslak cümlelerle

Ve ey siyahından yoksun gece!

Aşıklarının uykusuzlukla cezalandırıldığı mahkemende

Şimdi sen yargılanıyorsun, dile gelmiş en büyük öfkeyle

Ya son verirsin uykusuz esaretimize

Ya da siyahını tüketiriz biz hece hece..