Eskimiş bir evin duvarlarına tutunarak yürüyorum

Düşmemek için tuttuğum tüm taşlar yosun kaplı oluyor

Kayıp kaybolmadan karaya çıkmaya çalışıyorum bu gece

Yer sırıl gök sıklam

Ben kaçacak delik arıyorum sıçan gibi

Kaçarken bulduğum bu tek çare delik bile

Boyumdan küçük

Yoksa ben mi boyumdan büyük işlere kalkışıyorum.

yosun kokusu inceden burnumu delip geçiyor

Sanki dünyaya karşı koyduğum tüm zırhımı soyunuyorum bu gece

Hafiften bir meltem tüylerimi ürpertiyor.

Gözlerimi dikmiş camda yansırken

Yadsınamaz bir ağırlık çöküyor gözlerime

Mutlu sonu ya da mutlulukla bitmesini istediğim sonu

Her şey bir rüyaymış diyerek açıyorum perdede.