Bıraktıkların aynı değil hala...

Eskidi, çoğu şey paslandı biraz da.

Merak etme ben daha yaşıyorum.

Hani öldüm sanır umursamazsın...

Bu sana son boyun eğiş!

Son sesleniş mazeretler giydirdiğim cümlelerle.

Son kez meze edişim hayallerimizi rakıma.

Yalnızlığa ittiğin bu adamın, son gözyaşı.

Her şey kırık buralarda.

Rakı bardağım çatlak, gönlüm paramparça.

Soruyorum sana ömrüm: hangi usta tamir edebilir

Dudak kanatan bir cam parçasını?

Ya da hangi usta dokunuş sarabilir

Bedenimle beraber parça parça olan gönlümü?