ufuk kızıl bir yangına teslim oldu

gecenin saltanatı yakın

adımlar gittikçe hızlanıyor

telaşlarda ademoğlu

bugün de yenilmedi işte

ömrünün geri kalanı için derin bir nefes daha aldı

yapılacak ne çok şey var diye düşündü

gözü dalarken kaldırım taşlarına

sonra bir ben vardır bende benden içeri diyen şairle selamlaştı

ne demekti ki

taktığımız maskeler miydi kasıt

yoksa ruhun varlığını ispat mı

dalan gözleri yüreğinin tortularına takıldı bu defa

sendeledi ani yok başı mı dönmüştü ne

ekmek derdi ya olacaktı bu dalgınlık

sokağın başındaki ağaç karşıladı mihmandarca

bugün bir hal vardı içi buruk kekremsiydi az

ama durmadı üstünde

kilidi açtı

dört duvarın dört köşesine sinmiş yalnızlığı

gülümseyerek kucakladı ademin yitik evladını

...