gitme turnam,

ne Mardin'e ne başka bir diyara

garip kalırsın bir başınalık zor zanaat.

kal  serin sularımda söğüt gölgelerim yetmez mi

iki lafın beli de kızıl ikindilerimizde kırılsın

meşke gelen şairin divitindeki son harfe tutun

ki bitmesin kavganın  yaşamla  yarışı

ve turnam gitme sen

yarlardan süzülüşünü resmederim

yankı  olur çoğalırım uçurum gecelerine,

sarıp  saklarım baharı gecikmiş dehlizlerde seni,

sesler  bulur rüzgarlar getiririm sisli avuçlarımda,

bin  yıllık medeniyetlerin yitik türkülerini söylerim.

Adem’in  yasak meyvesini Kabil'in cinnetini siler

Habil'in iyi niyetini oluk  oluk akıtırım...

sevda meselleri fısıldarım kulağına.

aradığın anlamı kıtalarca gezer de  çocuk gülüşlerinde bulurum

bir yanım ıssız bir çöl olur bir yanım ürkek bir ceylan bakışı

mavide şahlanır, yeşilde soluklanırım yalnız

beyazın derinliğinde çözerim tüm kaygıları...

umudu yakalayıp yakasından sererim gönlüne deryalarca,

ki o uzaklar yakın olmasın düşlerinde bile.

yok ille de ötelerdir der ısrarınla bilersen  sözünü

kanatlarında bir buselik yer açıver,

aştığın tepelerin uğradığın şehirlerin

rayihasıyla esrikleşen sen,

unutmasın beni  …