bir ateş böceği  geldi sonra

yanında yöresinde karaltılarla aniden belirdi

geçmiş zaman kokuyordu yavaş adımları

talan edilmiş bir bahçenin enkaza dönen tek canlısı

bir zihin bulanmasıyla sallandı dimağı

bir kıvılcım yetti saçtı  biriktirdiklerini

ateşten  bir eyvah  da ellerimde gelip durdu

belliydi o denli aşikardı

yaman bir kederde yunmuş arınmıştı

kırmızılığı renkten öte bir alınyazısı

kırmızı işte asil bir o kadar yalın yalnız

gecenin içinde yitebilmekmiş  tüm çabası

sır oldu uçtu içimden

sevcan KARACA